ویولن کوچکترین عضو خانواده سازهای زهی آرشه ای و از لحاظ تکنیک یکی از بهترین و پرکاربردترین سازهای ارکستر سمفونیک به شمار می رود.

کوک سیم های این ساز از بم به زیر عبارتند از "سل"، "ر"، "لا"، "می" در کلید سل.

مشخصات ظاهری آرشه ویولن

1- چوب آرشه: این قسمت از چوب پرنامبوکو (pernombuco) ساخته شده و دارای انحنایی است که به سمت موهای آرشه می باشد

2- موهای آرشه: جنس این موها معمولاً ار دم اسب یا مواد مصنوعی است.

3- پیچ فلزی: کاربرد این پیچ شل و سفت کردن موهای آرشه می باشد.

4- بست فلزی انتهای آرشه: این قسمت نگهدارنده موهای آرشه می باشد.

5- نوک آرشه: جنس این قسمت از فلز یا عاج است که علاوه بر زیبایی نقش محافظ را نیز ایفا می کند.

سازهای آرشه ای از جمله ویولن در صورت کلی معمولاً به دو شیوه نواخته می شوند که هر کدام از این دو شیوه به صورت های مختلف و با افه های مخصوص به خودشان قابل اجرا هستند.

این دو شیوه عبارتند از:

1- نواختن با آرشه که با این علامت (arco) مشخص می شود.

2- نواختن بدون آرشه و با استفاده از زخمه زدن که (pizzicato) نام داشته و با علامت اختصاری "pizz" نشان داده می شود. (منبع: کتاب ساز شناسی سمفونیک، گردآوری و تدوین: مهری اسدی)